De Dikke Deur

  Op het moment dat ik dit typ is politicus en ex-Klokhuis presentator Habtamu de Hoop kandidaat van De Slimste Mens. Het is best op een foute manier chauvinistisch van me, maar het feit dat hij op dezelfde middelbare school in Sneek als ik heeft gezeten neemt me wel voor hem in. Zeker omdat hij openlijk liet weten geen modelleerling geweest te zijn. Dat was ik zelf namelijk ook niet, ik werd er vanaf geschopt.   Wat me ook voor hem innam was het feit dat hij liet merken dat hij last had van de opmerking van Johan Derksen dat hij geen echte Fries kon zijn omdat hij geadopteerd is. De Hoop is in Addis Abeba geboren, ten vondeling gelegd en groeide op bij een boerengezin in Wommels. Hij spreekt vloeiend Fries, voelt zich Fries en zong in De Slimste Mens uit het hoofd het Friese volkslied. Over chauvinisme gesproken.   Johan Derksen is wel zo’n beetje het laagste van het laagste wat er op televisie te vinden is. Hij symboliseert alles wat er fout is momenteel in Ned...

  Op het moment dat vriend en manager Oscar voorstelde een wekelijks blog van me op zijn site te zetten en ik ja gezegd had, schakelde mijn bovenkamer zichzelf automatisch uit. Computer says no, als het ware. Normaal worden mijn lezers helemaal gek van me, mijn overactieve hoofd leidt immers tot een enorme hoeveelheid tekst die natuurlijk subiet gedeeld moet worden.   Toen ik nog docent was op de Schrijversvakschool spiegelde ik mijn leerlingen voor dat woorden als writersblock en inspiratie alleen gebezigd worden door amateurs. Schrijven is discipline, kennis, levenservaring en een snufje talent. En het lijkt op breien. Zelf ben ik nog niet verder gekomen dan babysokjes, maar dan wel hele mooie.   De schrijversvrienden die ik heb, hebben zonder uitzondering geen ‘normale’ harmonieuze vaderlandse jeugd gehad, er waren overal kinken in de kabels en we hebben allemaal een hoop te compenseren. Daarom raadde ik mijn leerlingen ook een verslaving aan of op zijn minst...

Ik droeg voor tijdens de Zwarte Cross. Naderhand stond ik aan de bar op Maarten van Rossem zijn optreden te wachten. Er werden kennelijk veel zonden gepleegd op het festivalterrein, want de hemelsluizen gingen open. Bij gebrek aan een ark kwamen hele hordes het literaire café binnen. Een man met een woeste baard kwam op me af.   ‘Mooie baard heb jij, man! Ah, je scheert hem aan de zijkanten, vandaar. Mooi hoor.’  Ik vertelde dat ik hem  iedere ochtend was en er soms baardolie insmeer.  ‘Als je yoghurt eet, ruik je dat de hele dag,’ zei de man. Beter gezegd, schreeuwde de man, want de herrie was immens. Ik beaamde dat, hoewel ik nooit yoghurt eet.  ‘Of een gebakje met slagroom,’ ging hij verder. Daarna werkte hij zich door de massa weg met zijn bier.  Die eet ik dan wel weer regelmatig, maar ruiken doe ik dat nooit. © Lammert Voos    

  We zijn allemaal de held van ons eigen verhaal. Of de schlemiel, het is maar net hoe je het bekijkt. Aanvankelijk was ik een dikke sukkel die zich liet pesten op de lagere school, maar nadat ik mijn vader tegen de vlakte had geslagen, bedacht ik dat ik die nieuwe vaardigheid ook best eens kon inzetten tegen mijn kwelgeesten.          Hoewel ik nu op een andere scholengemeenschap zat als Sjonnie, woonden we beiden nog steeds in dezelfde buurt en liep ik alsnog regelmatig tegen hem op. Maar hij had kennelijk een extra zintuig, want ontliep hij me. Hij gooide nog eens een bierflesje naar me vanaf honderd meter, dat uiteraard miste, en rende toen keihard weg. Hij was nu banger voor mij dan ik voor hem en ik vond dat prachtig.          Ik vond de lichaamsgeur van mijn moeder weerzinwekkend en pas jaren later realiseerde ik me dat ze naar angst stonk. Instinctief had ik daar een afkeer van gehad. Het wa...

  Hoe komt het toch dat ik het bericht dat er dit jaar minder asielaanvragen zijn dan vorig jaar alleen in de Zeeuwse Courant las? Heb ik het bericht gemist in mijn krant? Is het in de landelijke media geweest en heb ik niet goed opgelet? Of was het bericht niet sensationeel genoeg om te vermelden. De vraag stellen is hem beantwoorden, vrees ik.   Het zal de VVD en PVV slecht uitkomen, zij proberen ons immers wijs te maken dat we overspoeld worden door vluchtelingen en zijn al weer druk bezig tentjes in Ter Apel te organiseren. Want laat je niets wijs maken, de crisis daar wordt echt georganiseerd. De huidige regering wil alweer van de spreidingswet af, maar gelukkig gaat dat zomaar niet.   De bulk aan migranten zijn arbeidsmigranten, een stroom mensen die de laatste jaren dan wel enorm is toegenomen, met dank aan de VVD die het ontslagrecht versoepelde. Het is maar goed ook dat die arbeidsmigranten er zijn, anders zou een deel van de economie compleet stilvallen wege...

  De laatste tijd begin ik me steeds meer te realiseren dat ik het best goed voor elkaar heb. Ik heb een waardeloze gezondheid, maar dat kan ook niet anders met zo’n verleden. Over dat verleden gesproken: ik heb geen zin meer om me druk te maken om dingen die ooit gebeurd zijn, dat valt immers toch meer niet te veranderen. En ik heb al helemaal geen zin om er nog last van te hebben.   Ik zie veel mensen wanhopig zoeken naar manieren om toch maar een echte auteur te zijn en zelf heb ik helemaal geen behoefte meer om mezelf op een voetstuk te plaatsen. Ik kan makkelijk praten, mijn boeken worden goed gedistribueerd, heb een fijne uitgever en ondanks het feit dat de grote kranten het een beetje lieten afweten ben ik op radio en tv geweest. Dat alles is me min of meer komen aanwaaien, want vriend en manager Oscar nam me op sleeptouw en hij is een man met invloed. Een andere vriend, Lucas, stuurt me geregeld foto’s uit boekhandels in den lande en aldus weet ik dat mijn laatste bo...

  Ik ben een lezer verloren. Dat klinkt heel harteloos, alsof ik mijzelf centraal stel, maar ik weet het niet anders te formuleren. De man in kwestie, vanwege privacyoverwegingen noem ik zijn naam niet, was een Facebookvriend van me. Hij liet me altijd weten dat hij mijn boeken meenam op vakantie en was zelfs eens op een presentatie. Vorig jaar overleed zijn vrouw en zes weken geleden bleek hij vol kanker te zitten en toen ging het snel. Dat raakt me. Facebook staat vol profielen van mensen die niet meer in leven zijn. Een grote angst van me is een vriendschapsverzoek te doen aan iemand die al overleden is. In de tweeënhalve maand dat ik niet op het medium zat zijn er in mijn vriendenkring diverse mensen gesneuveld. Ik vind dat confronterend. Je kunt jezelf ook op andere manieren totaal voor schut zetten. Zo vroeg ik eens aan een mevrouw of ze een zoontje of dochter had gekregen, in de volle overtuiging dat ze zwanger was toen ik haar eerder ontmoet had. De tranen sprongen haar i...

  De dag na de vakantie had ik zere heupen. Dacht ik. Ik kon nauwelijks uit bed komen. Tijdens de vakantie had ik verhoudingsgewijs veel gelopen en daar zat ook een wandeling bij die tamelijk steil omhoog gelopen was. Voor mij, als dikke man, een behoorlijke opgave. Maar ik haalde het. Ik dacht dat daar de oorzaak van mijn stijfheid lag.   De dagen daarop verergerde de pijn zich. Ik kon niet zitten, niet liggen en niet bewegen. Alles was uitermate pijnlijk. Omdat mijn vader een afwijking aan zijn heup had gehad waardoor hij mank liep en hij nooit verteld had hoe dat kwam, maakte ik me best zorgen. Mijn mevrouw bracht me naar de dokter, want de pijn straalde uit naar mijn benen en ik kon niet autorijden of fietsen.   Of ik veel autogereden had, vroeg de dokter. Ja dus. Hij draaide wat met mijn bovenlichaam, controleerde mijn reflexen en oordeelde dat het spit was. Ik zou er wel zes à zeven weken zoet mee zijn. Maar al die klussen in en om huis dan die ik nog moest doen...

  Nou, dat was lachen deze week in de tweede kamer met Wilders en zijn marionettentheater. Maar niet heus. Mildere Wilders? Ik ben daar nooit ingetrapt, maar helaas anderen wel, zoals bijvoorbeeld Omtzigt en zijn nieuwe bestuurscultuur. Ja, nieuw is die wel, want nooit hebben we zo’n puinhoop gezien in het parlement.   Wilders trok weer eens de hoofddoekjes uit de kast, een non-issue van jewelste, terwijl de echte problemen onbenoemd bleven. Ik ga die ook niet eens meer opnoemen. Je kunt andere mensen wel uitschelden voor slappe hap – niet onterecht, maar om andere redenen dan onze geblondeerde goeroe roept-, maar het weglopen voor de echte problemen, het niet eens proberen om serieus tot regeren te komen en dat allemaal ten faveure van het eigen ego, dàt is pas echt slap.   Defensie wil uitbreiden vanwege de Russische dreiging, maar de echte dreiging komt van binnenuit. Onze blonde goeroe heeft zich namelijk aangesloten bij de ultrarechtse coalitie van Orban, die dez...

  Het zojuist geïnstalleerde kabinet heeft een aantal nieuwe plannen gepresenteerd waar de burger zich de vingers bij zal aflikken. Zo wil men een wet invoeren waarin mensen die geen kaas lusten het land uitgezet gaan worden. Dit zijn namelijk geen goede Nederlanders, want kaas is een nationaal symbool en iedere goede vaderlander dient onze nationale symbolen te eren.   Mevrouw Yeşilgöz verklaarde eigenlijk niet van kaas te houden, maar wil het democratisch proces niet in de weg staan en neemt in het vervolg bruine boterhammen met ons goudgele erfgoed mee naar haar werk als lunch.   Mevrouw Klever is voortvarend aan de slag gegaan met een onderzoek of Fort Elmina voor de kust van Ghana in oude glorie hersteld kan worden opdat dit opnieuw het centrum van de internationale slavenhandel wordt. Deze handel is in het verleden immers zo lucratief voor ons vaderland uitgepakt.   Voorts wil men op scholen invoeren dat er voor de lessen het Wilhelmus gezongen moet worde...

  Kennelijk hoor ik ondanks mijn leeftijd nog steeds bij de ruige jongens. Ooit was ik punker. Ooit werd ik aangezien voor een biker. Ooit deed ik weleens dingen die misschien niet helemaal in de haak waren. Those were the days! Zojuist nam ik twee Ibuprofennetjes tegen de pien ien de botten. Ongeveer een decennium geleden trad ik op met poëzie op de Zwarte Cross. Ik haalde daar meer bevrediging uit dan uit een optreden op Lowlands, datzelfde jaar. Nu mag ik terugkomen en wel op zondag 21 juli. Samen met twee jonge honden die nog wel echt ruig zijn mag ik voorlezen uit mijn Groningse repertoire. Uiteraard in het Nederlands, want in de Achterhoek houden ze niet van dialect.   Zie onderstaande link: https://www.zwartecross.nl/programma/voordracht-hormone-voos-wilbrink