Doorgaan naar hoofdcontent

Kaas

 


Het zojuist geïnstalleerde kabinet heeft een aantal nieuwe plannen gepresenteerd waar de burger zich de vingers bij zal aflikken. Zo wil men een wet invoeren waarin mensen die geen kaas lusten het land uitgezet gaan worden. Dit zijn namelijk geen goede Nederlanders, want kaas is een nationaal symbool en iedere goede vaderlander dient onze nationale symbolen te eren.

 Mevrouw Yeşilgöz verklaarde eigenlijk niet van kaas te houden, maar wil het democratisch proces niet in de weg staan en neemt in het vervolg bruine boterhammen met ons goudgele erfgoed mee naar haar werk als lunch.

 Mevrouw Klever is voortvarend aan de slag gegaan met een onderzoek of Fort Elmina voor de kust van Ghana in oude glorie hersteld kan worden opdat dit opnieuw het centrum van de internationale slavenhandel wordt. Deze handel is in het verleden immers zo lucratief voor ons vaderland uitgepakt.

 Voorts wil men op scholen invoeren dat er voor de lessen het Wilhelmus gezongen moet worden. Mevrouw Faber opperde dat de leerlingen dit met geheven gestrekte rechterarm zouden moeten doen, maar de heer Omtzigt twijfelt aan de grondwettelijke basis voor dit laatste idee.

 Premier Schoof kondigde aan zijn oor kritisch te luisteren te leggen bij mensen wiens voorvaderen niet minstens twee eeuwen in Nederland wonen. Dus ben ik (Duitsland) aan de beurt, alsmede de heer Wilders (Indonesië), mevrouw Van der Plas (Ierland), mevrouw Yeşilgöz (Turks Koerdistan) en eigenlijk iedereen die momenteel in onze schone delta woont.

 Het moge duidelijk zijn, het vaderland is op weg naar een nieuw glorieus tijdperk!

 Houzee!

 © Lammert Voos

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een eindejaarsverhaal

  Aan de rand van de woestijn, in een oase, stond een kleine karavanserai waar vermoeide reizigers hun kamelen konden drenken en zelf uitrusten en zich konden spijzen met dadels en geitenvlees. Het water uit de put was zuiver en zoet, de herbergier een lankmoedig en wijs man. Zo wijs dat hij liever wilde dat zijn mooie dochter gelukkig was, dan dat hij haar uithuwelijkte aan de rijke koopmannen die om haar hand dongen.  Op een goede dag kwam een stoffige zwerver uit de woestijn gesloft, zijn kleren gescheurd, zijn baard vol knopen.             ‘Broeder,’ zo vroeg hij de herbergier, ‘ik ben in de woestijn beroofd van mijn dieren, mijn handel en mijn laatste dirhams, maar ik heb honger en dorst, kunt u mij helpen?’             De herbergier wist dat goede daden altijd beloond werden en hij laafde de zwerver alsof die een hooggeëerde gast was. Wat hij niet wist, was dat de zwerver een djin...

Busje komt zo

  Het is heel kinderachtig van me, maar ik ben lichtelijk in de rouw omdat ik mijn ideale auto van de hand heb gedaan. Ik heb de grote en luxe Toyota Avensis ingeruild tegen een koekblikje, omdat we een busje hebben gekocht. Ik heb met de Toyota veel avonturen beleefd en lange reizen gemaakt en nooit liet hij me in de steek. Maar ik heb hem niet meer nodig en onze portemonnee heeft ook een bodem. Toch schrijnt het. Mijn jongensdroom over het scheuren met een dikke Camaro over een circuit raakt steeds verder uit beeld.   We hopen met het busje direct na de kerstdagen weer naar het zuiden te reizen, weg van het miezerige weer en de jaarlijkse burgeroorlog van eind december. Ik haat vuurwerk en onze hondjes doen dat waarschijnlijk nog meer. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden dat die vuurwerktroep niet verboden is. Ieder jaar weer kost het de samenleving miljoenen. Men blijft het non-argument van een traditie maar gebruiken.   Ik ben nog steeds erg gammel en heb weinig energi...

StomStom

  Frustratie noopt mij tot flauwe woordgrappen en dit blog dat zonder meer in zo’n consumentenprogramma kan waarin boze bejaarden hun beklag doen. Ik ben nu dus een boze bijna bejaarde. Heel boos, want voel me behoorlijk belazerd, hoewel het deels mijn eigen schuld is, want ik lijk soms erg op mijn ouweheer en wil altijd voor een dubbeltje op de eerste rang.   Ik wilde navigatie in ons nieuwe busje. Google Maps was niet goed genoeg (waarom eigenlijk niet?). Een goede Carplay set vond ik te duur, dus ik kocht een TomTom, met gratis update! Nu zeg ik zelf altijd dat gratis niet bestaat en ik tuinde er toch in. Het was namelijk zo dat als je die update wilde verkrijgen je er wel eerst een micro SD-kaart in moest stoppen. Die moest ik eerst kopen. Aldus gedaan, maar het apparaat kon hem niet vinden. Nog een micro-SD gekocht, wellicht was de eerste niet goed, maar ook die was niet te vinden door het apparaat.   TomTom had de oplossing: bij hen een SD-kaart kopen met de...