Doorgaan naar hoofdcontent

Frames

 Hoe komt het toch dat ik het bericht dat er dit jaar minder asielaanvragen zijn dan vorig jaar alleen in de Zeeuwse Courant las? Heb ik het bericht gemist in mijn krant? Is het in de landelijke media geweest en heb ik niet goed opgelet? Of was het bericht niet sensationeel genoeg om te vermelden. De vraag stellen is hem beantwoorden, vrees ik.

 Het zal de VVD en PVV slecht uitkomen, zij proberen ons immers wijs te maken dat we overspoeld worden door vluchtelingen en zijn al weer druk bezig tentjes in Ter Apel te organiseren. Want laat je niets wijs maken, de crisis daar wordt echt georganiseerd. De huidige regering wil alweer van de spreidingswet af, maar gelukkig gaat dat zomaar niet.

 De bulk aan migranten zijn arbeidsmigranten, een stroom mensen die de laatste jaren dan wel enorm is toegenomen, met dank aan de VVD die het ontslagrecht versoepelde. Het is maar goed ook dat die arbeidsmigranten er zijn, anders zou een deel van de economie compleet stilvallen wegens gebrek aan arbeidskrachten. Dat gaat in de toekomst nog een groter probleem worden, want de bevolkingsaanwas is aan het krimpen. Er wordt in dit land alleen nog recreatief geneukt.

 De VVD heeft ook de woningmarkt opgeblazen. Ene Stef Blok verklaarde dat de woningmarkt voltooid was en haalde allerlei dubieuze investeerders binnen, die huizen zagen als iets om mee te speculeren. De huurprijzen stegen idioot, niet meer te betalen voor de gemiddelde Nederlander. Maar ach, laten we de asielzoekers maar weer de schuld geven, dat is immers lekker gemakkelijk.

 Framing. En men loopt er als slaafse honden achteraan. Wilders die maar ouwehoert over de stem van het volk. Die stem is bepaald niet welluidend en laten we bidden dat er nooit een bindend referendum komt, want het volk verkoopt ons zomaar aan de meest biedende, in dit geval de duivel.

 © Lammert Voos



Reacties

Populaire posts van deze blog

Nick Cave en ik

  Is dit een essay? Ik weet het niet zo goed. Maar verwacht van mij geen zogenaamd intelligente analyse van zijn teksten en muziek, dat zou speculatie en interpretatie zijn en dus alleen gewichtdoenerige flauwekul. Maar laat ik eerst maar eens beginnen bij het begin.   Ergens begin jaren tachtig hoorde ik op de zolderkamer van mijn vriend Jan Drunk on the Popes Blood, een EP van een Australische band die The Birthday Party heette. Een zware bas stuwde luid krassende feedback gitaren voort, boven dit minimalistische pandemonium schreeuwde, huilde en krijste een maniakale zanger uit die luisterde naar de naam Nick Cave. Ik was verkocht. Die woede, dat was de mijne. De agressie van de band oversteeg die van de punk, ging veel dieper, was veel gevaarlijker en oncontroleerbaarder.   Dat wilde ik dus ook. Ik was ook kwaad op de wereld, op volwassenen, voelde me machteloos in een verwarrende wereld. Dus Jan hanteerde de bas, ik de gitaar en een andere vriend van ons, Pe...

Het zal wel loslopen

  Wij wonen vlakbij een groot natuurreservaat, namelijk het Lauwersmeergebied. Naast een vogelparadijs zijn hier reeën, damherten, dassen, vossen, hazen, konijnen, diverse marterachtigen, otters en diverse soorten vlinders, waterjuffers, kleine knaagdieren en andere insecten. Een aantal van de broedvogels alhier staat op de rode lijst. En dan hebben we het nog niet eens over alle zeldzame planten, zoals orchidee en parnassia. Hoewel er een aantal hondenlosloopgebieden zijn, ligt het voor de hand dat   honden hier aangelijnd moeten.   Hoewel ik hondenliefhebber ben, ben ik ook natuurliefhebber en ik zou het dan ook niet in mijn bolle kop halen om mijn honden los te laten lopen. Zo niet De Moderne Toerist. Deze flikkert zijn afval zo van zich af, spuit insecticide tegen muggen, zich niet realiserend dat dit ook ander insecten vermoordt, parkeert camper of auto naar believen, vervuilt het viswater met lood en laat honden overal loslopen en ruimt geen stront. Hij ruimt zi...

The importance of being Ernst

    Steeds meer van mijn verleden sterft. Los van mijn kwijnende hersencellen sneuvelen er geregeld oude vrienden. Deze week was dat Ernst Langhout, die er mede voor zorgde dat ik zanger werd. Hij en zijn toenmalige partner Arina bezaten een boerderij bij het dorp Gauw waar hijzelf met zijn new wave band The Visitor oefende. Samen vonden zij dat mijn vrienden Jan, Peter, mijn vriendin Robijn en ik een echte band moesten worden en regelden ze een optreden in het voorprogramma van Claw Boys Claw. We mochten oefenen op de boerderij met de versterkers van The Visitor en bovendien hun drummer Bertus lenen. Het succes van dat voorprogramma zorgde voor een aantal hectische jaren met als hoogtepunt het voorprogramma van de Amerikaanse hardcore band Hüsker Dü. Peter was toen al gestopt en vervangen door Robin. We bleven al die jaren oefenen op de boerderij, maar hadden inmiddels wel eigen versterkers gekocht.   In de pauzes van die oefensessies gingen we altijd brandnetelt...