Doorgaan naar hoofdcontent

Succes

 

De laatste tijd begin ik me steeds meer te realiseren dat ik het best goed voor elkaar heb. Ik heb een waardeloze gezondheid, maar dat kan ook niet anders met zo’n verleden. Over dat verleden gesproken: ik heb geen zin meer om me druk te maken om dingen die ooit gebeurd zijn, dat valt immers toch meer niet te veranderen. En ik heb al helemaal geen zin om er nog last van te hebben.

 Ik zie veel mensen wanhopig zoeken naar manieren om toch maar een echte auteur te zijn en zelf heb ik helemaal geen behoefte meer om mezelf op een voetstuk te plaatsen. Ik kan makkelijk praten, mijn boeken worden goed gedistribueerd, heb een fijne uitgever en ondanks het feit dat de grote kranten het een beetje lieten afweten ben ik op radio en tv geweest. Dat alles is me min of meer komen aanwaaien, want vriend en manager Oscar nam me op sleeptouw en hij is een man met invloed. Een andere vriend, Lucas, stuurt me geregeld foto’s uit boekhandels in den lande en aldus weet ik dat mijn laatste boek best gepromoot wordt.

 Ik kan kiezen welke optredens ik doe, want ik hoef er niet van te leven, ik heb immers een invaliditeitsuitkering waar ik altijd op kan terugvallen. Dus zeg ik geregeld nee, ik doe alleen nog wat me leuk lijkt. Succes betekent voor mij niet dat ik steeds vol in de aandacht moet staan, succes betekent voor mij een zekere rust en tevredenheid en de gedachte dat ik schrijf uit een behoefte, niet om wereldberoemd te worden.

 Meestal eindig ik zo’n betoog als het bovenstaande met een kwinkslag, maar ik weet er even geen en daar kan ik best mee leven. Ook dat is succes.

 © Lammert Voos



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een eindejaarsverhaal

  Aan de rand van de woestijn, in een oase, stond een kleine karavanserai waar vermoeide reizigers hun kamelen konden drenken en zelf uitrusten en zich konden spijzen met dadels en geitenvlees. Het water uit de put was zuiver en zoet, de herbergier een lankmoedig en wijs man. Zo wijs dat hij liever wilde dat zijn mooie dochter gelukkig was, dan dat hij haar uithuwelijkte aan de rijke koopmannen die om haar hand dongen.  Op een goede dag kwam een stoffige zwerver uit de woestijn gesloft, zijn kleren gescheurd, zijn baard vol knopen.             ‘Broeder,’ zo vroeg hij de herbergier, ‘ik ben in de woestijn beroofd van mijn dieren, mijn handel en mijn laatste dirhams, maar ik heb honger en dorst, kunt u mij helpen?’             De herbergier wist dat goede daden altijd beloond werden en hij laafde de zwerver alsof die een hooggeëerde gast was. Wat hij niet wist, was dat de zwerver een djin...

Busje komt zo

  Het is heel kinderachtig van me, maar ik ben lichtelijk in de rouw omdat ik mijn ideale auto van de hand heb gedaan. Ik heb de grote en luxe Toyota Avensis ingeruild tegen een koekblikje, omdat we een busje hebben gekocht. Ik heb met de Toyota veel avonturen beleefd en lange reizen gemaakt en nooit liet hij me in de steek. Maar ik heb hem niet meer nodig en onze portemonnee heeft ook een bodem. Toch schrijnt het. Mijn jongensdroom over het scheuren met een dikke Camaro over een circuit raakt steeds verder uit beeld.   We hopen met het busje direct na de kerstdagen weer naar het zuiden te reizen, weg van het miezerige weer en de jaarlijkse burgeroorlog van eind december. Ik haat vuurwerk en onze hondjes doen dat waarschijnlijk nog meer. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden dat die vuurwerktroep niet verboden is. Ieder jaar weer kost het de samenleving miljoenen. Men blijft het non-argument van een traditie maar gebruiken.   Ik ben nog steeds erg gammel en heb weinig energi...

StomStom

  Frustratie noopt mij tot flauwe woordgrappen en dit blog dat zonder meer in zo’n consumentenprogramma kan waarin boze bejaarden hun beklag doen. Ik ben nu dus een boze bijna bejaarde. Heel boos, want voel me behoorlijk belazerd, hoewel het deels mijn eigen schuld is, want ik lijk soms erg op mijn ouweheer en wil altijd voor een dubbeltje op de eerste rang.   Ik wilde navigatie in ons nieuwe busje. Google Maps was niet goed genoeg (waarom eigenlijk niet?). Een goede Carplay set vond ik te duur, dus ik kocht een TomTom, met gratis update! Nu zeg ik zelf altijd dat gratis niet bestaat en ik tuinde er toch in. Het was namelijk zo dat als je die update wilde verkrijgen je er wel eerst een micro SD-kaart in moest stoppen. Die moest ik eerst kopen. Aldus gedaan, maar het apparaat kon hem niet vinden. Nog een micro-SD gekocht, wellicht was de eerste niet goed, maar ook die was niet te vinden door het apparaat.   TomTom had de oplossing: bij hen een SD-kaart kopen met de...