De Dikke Deur

  Tegenwoordig is iedereen kennelijk Amerika deskundige, dus doe ik ook maar even alsof. Ik was namelijk best verbaasd dat men verbaasd was over de overwinning van Trump. Wat verwacht je dan van een land dat gebouwd is op slavernij en de genocide op zijn oorspronkelijke bewoners? Het is eigenlijk best een wonder dat Harris nog zoveel stemmen gekregen heeft, want de VS zijn doortrokken van racisme en misogynie. Het hele kiesstelsel van de VS deugt niet. Als je slechts op twee personen kunt stemmen kun je dit verwachten.   Hoewel Trump tamelijk extreem is, waren er meer presidenten die niet van onbesproken gedrag waren. JFK en Clinton hadden buitenechtelijke relaties en JFK liet bovendien een poging tot een invasie van Cuba door de CIA toe. Nixon luisterde zijn politieke tegenstanders af. Bush JR. verzon chemische wapens om Irak binnen te kunnen vallen. Maar ook bij de stichting van de Verenigde Staten viel er al het één en ander op te merken over het moreel kompas van de presidenten

  In de supermarkt reed een dikke man met een vuurrode baard rond in een scootmobiel. Getuige de lege opmerkingen die hij tegen andere klanten maakte had hij niet alleen fysiek een afstand tot de arbeidsmarkt.   Bij de kassa sloot hij achter mij aan in de rij. In een schap stond een stapel dozen met oranjekoek. Die was in de reclame. De man laadde zijn mandje vol. Zeven dozen oranjekoek.   ‘Heb je honger?’ vroeg ik hem. ‘Nee, die gooi ik in de vriezer,’ antwoordde hij, ‘Ik eet er eerst maar eentje op.’ Toen lichtte zijn hele gezicht op. ‘Maar als ik onderweg toch honger krijg, vreet ik ze allemaal wèl op!’   © Lammert Voos

  Na een maand reizen kan ik thuis maar moeilijk mijn draai vinden. Hoewel we voornamelijk buiten leefden, heb ik het juist binnen steeds koud. Dit blog is een eerste poging om weer aan het werk te komen: er dient een boek ingeleverd bij het Letterenfonds volgend jaar. Ik kan even niet verder, ik wacht op feedback van redacteur Jasper.   Ik heb wekenlang in zalige onwetendheid geleefd, kop in het zand voor al het nieuws, geen krant, geen televisie. Deze week hebben we een half uur de televisie aan gehad en toen waren we het alweer zat. Amerikaanse verkiezingen? Voorspelbaar. De wereld is gek geworden, voor die wetenschap hoef je geen kranten te lezen of nieuws te kijken.   In Nederland is helemaal niets veranderd. Dit kabinet krijgt helemaal niets voor elkaar en onze blonde Messias blijft verwoede pogingen doen om via sociale media zijn eigen kabinet op te blazen. Je hebt het dan over die gekke Amerikanen en Trump, maar wellicht kan het voor veel Nederlanders geen kwaad eens goed in de