Doorgaan naar hoofdcontent

Land of the free?

 


Tegenwoordig is iedereen kennelijk Amerika deskundige, dus doe ik ook maar even alsof. Ik was namelijk best verbaasd dat men verbaasd was over de overwinning van Trump. Wat verwacht je dan van een land dat gebouwd is op slavernij en de genocide op zijn oorspronkelijke bewoners? Het is eigenlijk best een wonder dat Harris nog zoveel stemmen gekregen heeft, want de VS zijn doortrokken van racisme en misogynie. Het hele kiesstelsel van de VS deugt niet. Als je slechts op twee personen kunt stemmen kun je dit verwachten.

 

Hoewel Trump tamelijk extreem is, waren er meer presidenten die niet van onbesproken gedrag waren. JFK en Clinton hadden buitenechtelijke relaties en JFK liet bovendien een poging tot een invasie van Cuba door de CIA toe. Nixon luisterde zijn politieke tegenstanders af. Bush JR. verzon chemische wapens om Irak binnen te kunnen vallen. Maar ook bij de stichting van de Verenigde Staten viel er al het één en ander op te merken over het moreel kompas van de presidenten.

 

Thomas Jefferson was van 1797 tot 1801 president en hij was de belangrijkste auteur van de Onafhankelijkheidsverklaring. Hierin staat dat alle mensen gelijk geschapen zijn en het recht op leven hebben, op vrijheid en op het nastreven van geluk. Maar dat gold dan niet voor zijn slaven. Overigens verwekte hij bij een slavin meerdere kinderen, iets wat nog niet lang geleden aangetoond is middels DNA-onderzoek.

 

Jefferson was een Democraat. De slavenhouders uit het zuiden waren meestal Democraat. De president die de slavernij afschafte, Lincoln, was een Republikein. Ergens in de geschiedenis hebben die twee partijen een enorme draai gemaakt en zijn het nu juist de Democraten die er progressievere ideeën op na houden en is de Republikeinse partij gekaapt door conservatieve nitwits. De VS zijn een schizofreen land en het is wonderlijk dat ons land zijn blik zo krampachtig die kant op gericht houdt en zoveel overneemt. Want economisch zijn wij veel afhankelijker van Duitsland en -dit is geen populaire boodschap- cultureel lijken wij veel meer op dat land. Hoewel wij een veel beter gevoel voor humor hebben, wat blijkt uit de laatste verkiezingen.

 

Land of the free, home of the brave, het is een illusie, behalve als je geld hebt, man bent en bovendien blank.

 

© Lammert Voos

Reacties

Populaire posts van deze blog

The importance of being Ernst

    Steeds meer van mijn verleden sterft. Los van mijn kwijnende hersencellen sneuvelen er geregeld oude vrienden. Deze week was dat Ernst Langhout, die er mede voor zorgde dat ik zanger werd. Hij en zijn toenmalige partner Arina bezaten een boerderij bij het dorp Gauw waar hijzelf met zijn new wave band The Visitor oefende. Samen vonden zij dat mijn vrienden Jan, Peter, mijn vriendin Robijn en ik een echte band moesten worden en regelden ze een optreden in het voorprogramma van Claw Boys Claw. We mochten oefenen op de boerderij met de versterkers van The Visitor en bovendien hun drummer Bertus lenen. Het succes van dat voorprogramma zorgde voor een aantal hectische jaren met als hoogtepunt het voorprogramma van de Amerikaanse hardcore band Hüsker Dü. Peter was toen al gestopt en vervangen door Robin. We bleven al die jaren oefenen op de boerderij, maar hadden inmiddels wel eigen versterkers gekocht.   In de pauzes van die oefensessies gingen we altijd brandnetelt...

ADD, de eeuwige omweg

  Naast chronische migraine heb ik nog een hersenaandoening, namelijk een vorm van ADHD. Er zijn vele vormen van dit fenomeen en het is echt niet zo dat ik komiek heb willen worden, zoals Bert Visscher of Jochem Meyer. Ik raas ook niet rond door het huis, spring niet van stoel naar stoel, hang niet aan de lampen en heb geen ongebreidelde energie. Integendeel.   Bij mij gebeurt het allemaal in mijn hoofd. Ik ben snel afgeleid en heb moeite met mijn concentratie. Daarbij heb ik dwanggedachten en maak gedachtesprongen die andere mensen niet kunnen volgen. Ik wil morgen op de fiets naar Lauwersoog. Dat is een lange rechte weg, maar ik hoop dat het niet regent.   Schrijven kost me enorm veel energie, omdat ik dan gedwongen ben om me met slechts één zaak tegelijk bezig te houden. Meestal lig ik op de bank te bedenken wat ik zal schrijven en dan in een uitbarsting van gebundelde energie klap ik het op papier. Ik heb ook best zin in een gebakken visje of een zoute haring.   ...

Busje komt zo

  Het is heel kinderachtig van me, maar ik ben lichtelijk in de rouw omdat ik mijn ideale auto van de hand heb gedaan. Ik heb de grote en luxe Toyota Avensis ingeruild tegen een koekblikje, omdat we een busje hebben gekocht. Ik heb met de Toyota veel avonturen beleefd en lange reizen gemaakt en nooit liet hij me in de steek. Maar ik heb hem niet meer nodig en onze portemonnee heeft ook een bodem. Toch schrijnt het. Mijn jongensdroom over het scheuren met een dikke Camaro over een circuit raakt steeds verder uit beeld.   We hopen met het busje direct na de kerstdagen weer naar het zuiden te reizen, weg van het miezerige weer en de jaarlijkse burgeroorlog van eind december. Ik haat vuurwerk en onze hondjes doen dat waarschijnlijk nog meer. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden dat die vuurwerktroep niet verboden is. Ieder jaar weer kost het de samenleving miljoenen. Men blijft het non-argument van een traditie maar gebruiken.   Ik ben nog steeds erg gammel en heb weinig energi...