Doorgaan naar hoofdcontent

Verveling

 


Ik ben in zo’n stemming van ik verveel me en jij moet wat verzinnen. Dat komt omdat ik de afgelopen weken dagelijks migraine had en in de overlevingsstand stond. Nu ik me niet meer hoef te verhouden kan ik mijn draai niet meer vinden en eigenlijk heb ik ook nergens zin in. Volgens mijn mevrouw ben ik gewoon chagrijnig.

 

Ik zit ook te wachten tot we weer weg kunnen. Dit keer hebben we de beschikking over een kleinere handzamere camper en gaan we naar de westkust van Spanje en Portugal, aan de oostkust staat immers niets meer overeind. Maar ik moet wachten tot januari. Wel gaan we nu langer weg en ik ben aan het regelen dat we ons eigen internet meenemen middels een mifi-router.

 

Voor de grap zei ik op facebook dat ik een Scandinavische thriller zou schrijven, maar er werd dusdanig enthousiast gereageerd dat ik er echt aan begonnen ben. Het wordt een wat hybride boek, niet helemaal een thriller, niet helemaal literair. Ik laat me inspireren door Rupert Thomson zijn De vijf poorten van de hel. Dat is een geniaal boek dat zich afspeelt in een soort parallel universum, maar wel eentje dat heel erg op het onze lijkt. Het is geen science fiction, geen thriller, geen psychologische roman, maar heeft wel elementen van die genres. Goed, ik ben dus al begonnen en vooralsnog ben ik best tevreden.

 

Zit er nou een gat in mijn sok?

 

© Lammert Voos

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een eindejaarsverhaal

  Aan de rand van de woestijn, in een oase, stond een kleine karavanserai waar vermoeide reizigers hun kamelen konden drenken en zelf uitrusten en zich konden spijzen met dadels en geitenvlees. Het water uit de put was zuiver en zoet, de herbergier een lankmoedig en wijs man. Zo wijs dat hij liever wilde dat zijn mooie dochter gelukkig was, dan dat hij haar uithuwelijkte aan de rijke koopmannen die om haar hand dongen.  Op een goede dag kwam een stoffige zwerver uit de woestijn gesloft, zijn kleren gescheurd, zijn baard vol knopen.             ‘Broeder,’ zo vroeg hij de herbergier, ‘ik ben in de woestijn beroofd van mijn dieren, mijn handel en mijn laatste dirhams, maar ik heb honger en dorst, kunt u mij helpen?’             De herbergier wist dat goede daden altijd beloond werden en hij laafde de zwerver alsof die een hooggeëerde gast was. Wat hij niet wist, was dat de zwerver een djin...
Een reactie posten
Meer lezen

Een fijn weekend

    Het is heel verleidelijk om te gaan zeiken over de Starbucks in de stationsrestauratie van Groningen. Na een lange reis uit Antwerpen dacht ik even een lekker kopje koffie te gaan drinken aldaar. Vroeger kwam ik er ook vaak, toen de obers er nog in een vest en geklede pantalon rondliepen en er niet al te moeilijk werd gedaan over mijn drankkegel. De obers zijn verdwenen en ik drink al bijna twee decennia geen alcohol meer. Ik kwam daar geregeld Herman Brood tegen die ’s ochtend al aan de jenever zat. Herman haalde nooit zijn vliegbrevet en mij gaat het inmiddels goed. Ik heb immers de ruimte om me te ergeren aan het Amerikaanse geknauw van de dames achter de toog en aan het kleine kopje koffie dat een halve liter slootwater bleek te zijn. Luxe ergernissen.   Ik kwam zoals gezegd uit Antwerpen waar ik de art-fair en een klein partijtje bij mijn agent Oscar bezocht. Op de art-fair heb ik me kostelijk vermaakt, maar ik voelde me wel enigszins een vreemde eend in ...
Een reactie posten
Meer lezen

Het zal wel loslopen

  Wij wonen vlakbij een groot natuurreservaat, namelijk het Lauwersmeergebied. Naast een vogelparadijs zijn hier reeën, damherten, dassen, vossen, hazen, konijnen, diverse marterachtigen, otters en diverse soorten vlinders, waterjuffers, kleine knaagdieren en andere insecten. Een aantal van de broedvogels alhier staat op de rode lijst. En dan hebben we het nog niet eens over alle zeldzame planten, zoals orchidee en parnassia. Hoewel er een aantal hondenlosloopgebieden zijn, ligt het voor de hand dat   honden hier aangelijnd moeten.   Hoewel ik hondenliefhebber ben, ben ik ook natuurliefhebber en ik zou het dan ook niet in mijn bolle kop halen om mijn honden los te laten lopen. Zo niet De Moderne Toerist. Deze flikkert zijn afval zo van zich af, spuit insecticide tegen muggen, zich niet realiserend dat dit ook ander insecten vermoordt, parkeert camper of auto naar believen, vervuilt het viswater met lood en laat honden overal loslopen en ruimt geen stront. Hij ruimt zi...
1 reactie
Meer lezen