Doorgaan naar hoofdcontent

StomStom

 


Frustratie noopt mij tot flauwe woordgrappen en dit blog dat zonder meer in zo’n consumentenprogramma kan waarin boze bejaarden hun beklag doen. Ik ben nu dus een boze bijna bejaarde. Heel boos, want voel me behoorlijk belazerd, hoewel het deels mijn eigen schuld is, want ik lijk soms erg op mijn ouweheer en wil altijd voor een dubbeltje op de eerste rang.

 

Ik wilde navigatie in ons nieuwe busje. Google Maps was niet goed genoeg (waarom eigenlijk niet?). Een goede Carplay set vond ik te duur, dus ik kocht een TomTom, met gratis update! Nu zeg ik zelf altijd dat gratis niet bestaat en ik tuinde er toch in. Het was namelijk zo dat als je die update wilde verkrijgen je er wel eerst een micro SD-kaart in moest stoppen. Die moest ik eerst kopen. Aldus gedaan, maar het apparaat kon hem niet vinden. Nog een micro-SD gekocht, wellicht was de eerste niet goed, maar ook die was niet te vinden door het apparaat.

 

TomTom had de oplossing: bij hen een SD-kaart kopen met de updates van Europa erop. Verre van gratis. Kreeg ik een gewone kaart, die dus niet in het apparaat paste. Allerlei manieren gezocht om de helpdesk te bereiken. Ik kreeg een chatbot, die verwees me naar een ander pagina, waarop ik met mijn gegevens moest inloggen. Als ik dat deed kwam ik weer bij de chatbot uit. AAAAAAAAAAAAAAARGH.

 

Alles geprobeerd. Micro-SD formateren, nogmaals helpdesk. Zelfde procedé. Woedend heb ik de TomTom terug gestuurd naar de verkoper met de woorden dat het kutding defect is. (Zonder het woord kutding, maar ik dacht het wel) Mail gestuurd naar TomTom dat ik die overbodige SD-kaart terug wil sturen en mijn geld terug. Ik zou binnen 48 uur van ze horen. Niet dus. Kreeg ik een mail of ze goed begrepen had dat ik de kaart wilde terug sturen. Ja, schrijf ik Chinees ofzo? Ze zouden een ticket aanmaken. Verdomme, geef me gewoon een adres en mijn geld terug.

 

Nu ben ik in afwachting van het terugbetalen van het hele bedrag, zijnde tweehonderd euro. Ondertussen heb ik bij een degelijk bedrijf een Carplay set besteld, van zeshonderd euro. Werkt op Google Maps. Gratis betekent ergernis, weet ik eens te meer.

 

© Lammert StomStom Voos

 

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een eindejaarsverhaal

  Aan de rand van de woestijn, in een oase, stond een kleine karavanserai waar vermoeide reizigers hun kamelen konden drenken en zelf uitrusten en zich konden spijzen met dadels en geitenvlees. Het water uit de put was zuiver en zoet, de herbergier een lankmoedig en wijs man. Zo wijs dat hij liever wilde dat zijn mooie dochter gelukkig was, dan dat hij haar uithuwelijkte aan de rijke koopmannen die om haar hand dongen.  Op een goede dag kwam een stoffige zwerver uit de woestijn gesloft, zijn kleren gescheurd, zijn baard vol knopen.             ‘Broeder,’ zo vroeg hij de herbergier, ‘ik ben in de woestijn beroofd van mijn dieren, mijn handel en mijn laatste dirhams, maar ik heb honger en dorst, kunt u mij helpen?’             De herbergier wist dat goede daden altijd beloond werden en hij laafde de zwerver alsof die een hooggeëerde gast was. Wat hij niet wist, was dat de zwerver een djin...

Busje komt zo

  Het is heel kinderachtig van me, maar ik ben lichtelijk in de rouw omdat ik mijn ideale auto van de hand heb gedaan. Ik heb de grote en luxe Toyota Avensis ingeruild tegen een koekblikje, omdat we een busje hebben gekocht. Ik heb met de Toyota veel avonturen beleefd en lange reizen gemaakt en nooit liet hij me in de steek. Maar ik heb hem niet meer nodig en onze portemonnee heeft ook een bodem. Toch schrijnt het. Mijn jongensdroom over het scheuren met een dikke Camaro over een circuit raakt steeds verder uit beeld.   We hopen met het busje direct na de kerstdagen weer naar het zuiden te reizen, weg van het miezerige weer en de jaarlijkse burgeroorlog van eind december. Ik haat vuurwerk en onze hondjes doen dat waarschijnlijk nog meer. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden dat die vuurwerktroep niet verboden is. Ieder jaar weer kost het de samenleving miljoenen. Men blijft het non-argument van een traditie maar gebruiken.   Ik ben nog steeds erg gammel en heb weinig energi...