Doorgaan naar hoofdcontent

John Wayne en de werkelijkheid

 Ik krijg op Facebook geregeld filmpjes voorgeschoteld met de western-acteur John Wayne. Ik hou niet van John Wayne. Hij speelde altijd een ééndimensionale held die altijd goed is voor wezen en weduwen, mits deze maar blank zijn. Indianen zijn in zijn films per definitie achterbaks en slecht en hij weet met een enkel schot er veertig tegelijk van hun paard te knallen. De man leefde van 1907 tot 1979.

 Hij wist op dubieuze wijze de dienstplicht in de Tweede Wereldoorlog te ontlopen in tegenstelling tot veel indianen, waarvan ook de nodige mannen zich vrijwillig aanmeldden, zoals Ira Hayes, een Pima uit Arizona. Hij staat op de iconische foto van de verovering van Iwo Jima op de Japanners. Hij leefde van 1923 tot 1955 en stierf aan alcoholmisbruik, mede als gevolg van Post Traumatische stress. In 1962 maakten Johnny Cash en Bob Dylan The Ballad of Ira Hayes, waarin ze zijn tragische leven bezongen.





 Na de oorlog was Wayne de held in talloze oorlogsfilms, waaronder Sands of Iwo Jima. Natuurlijk was hij in deze film wederom heel heldhaftig. Met een enkel schot doodde hij nu veertig Japanners. Nu vind ik lafaards doorgaans hele verstandige mensen, die vaak ook heel oud worden, maar voor John Wayne maak ik een uitzondering, hij was een enorme hypocriet. Hij steunde de Vietnam oorlog en was zijn leven lang fervent supporter van de Republikeinse partij.

 

De volgende quote komt van Wikipedia:

‘In 1973 weigerde acteur Marlon Brando de Academy Award die hij had gewonnen voor The Godfather, "uit protest tegen de behandeling van inheemse Amerikanen door de filmindustrie"; Brando liet zich tijdens ceremonie vertegenwoordigen door de inheems-Amerikaanse actrice Sacheen Littlefeather. Wayne was aan het wachten in de coulissen en moest door zes bewakers worden tegengehouden om te voorkomen dat hij haar van het podium zou halen.’

 


Het is van een bittere ironie dat John Wayne Gacy, één van Amerika’s grootste seriemoordenaars naar hem vernoemd is. Deze werd in 1994 geëxecuteerd, nadat hij beschuldigd werd van de verkrachting van en moord op 33 jongens en mannen, waarvan hij de meeste onder zijn huis had begraven. Hij trad als clown Pogo op, altijd op kinderfeestjes. 


Misschien ziet u daar de symboliek niet van in, maar ik wel. Ik geef toe dat ik rare hersenkronkels heb.


© Lammert ‘Winnetou’ Voos

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een eindejaarsverhaal

  Aan de rand van de woestijn, in een oase, stond een kleine karavanserai waar vermoeide reizigers hun kamelen konden drenken en zelf uitrusten en zich konden spijzen met dadels en geitenvlees. Het water uit de put was zuiver en zoet, de herbergier een lankmoedig en wijs man. Zo wijs dat hij liever wilde dat zijn mooie dochter gelukkig was, dan dat hij haar uithuwelijkte aan de rijke koopmannen die om haar hand dongen.  Op een goede dag kwam een stoffige zwerver uit de woestijn gesloft, zijn kleren gescheurd, zijn baard vol knopen.             ‘Broeder,’ zo vroeg hij de herbergier, ‘ik ben in de woestijn beroofd van mijn dieren, mijn handel en mijn laatste dirhams, maar ik heb honger en dorst, kunt u mij helpen?’             De herbergier wist dat goede daden altijd beloond werden en hij laafde de zwerver alsof die een hooggeëerde gast was. Wat hij niet wist, was dat de zwerver een djin...

Busje komt zo

  Het is heel kinderachtig van me, maar ik ben lichtelijk in de rouw omdat ik mijn ideale auto van de hand heb gedaan. Ik heb de grote en luxe Toyota Avensis ingeruild tegen een koekblikje, omdat we een busje hebben gekocht. Ik heb met de Toyota veel avonturen beleefd en lange reizen gemaakt en nooit liet hij me in de steek. Maar ik heb hem niet meer nodig en onze portemonnee heeft ook een bodem. Toch schrijnt het. Mijn jongensdroom over het scheuren met een dikke Camaro over een circuit raakt steeds verder uit beeld.   We hopen met het busje direct na de kerstdagen weer naar het zuiden te reizen, weg van het miezerige weer en de jaarlijkse burgeroorlog van eind december. Ik haat vuurwerk en onze hondjes doen dat waarschijnlijk nog meer. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden dat die vuurwerktroep niet verboden is. Ieder jaar weer kost het de samenleving miljoenen. Men blijft het non-argument van een traditie maar gebruiken.   Ik ben nog steeds erg gammel en heb weinig energi...

StomStom

  Frustratie noopt mij tot flauwe woordgrappen en dit blog dat zonder meer in zo’n consumentenprogramma kan waarin boze bejaarden hun beklag doen. Ik ben nu dus een boze bijna bejaarde. Heel boos, want voel me behoorlijk belazerd, hoewel het deels mijn eigen schuld is, want ik lijk soms erg op mijn ouweheer en wil altijd voor een dubbeltje op de eerste rang.   Ik wilde navigatie in ons nieuwe busje. Google Maps was niet goed genoeg (waarom eigenlijk niet?). Een goede Carplay set vond ik te duur, dus ik kocht een TomTom, met gratis update! Nu zeg ik zelf altijd dat gratis niet bestaat en ik tuinde er toch in. Het was namelijk zo dat als je die update wilde verkrijgen je er wel eerst een micro SD-kaart in moest stoppen. Die moest ik eerst kopen. Aldus gedaan, maar het apparaat kon hem niet vinden. Nog een micro-SD gekocht, wellicht was de eerste niet goed, maar ook die was niet te vinden door het apparaat.   TomTom had de oplossing: bij hen een SD-kaart kopen met de...