John Wayne en de werkelijkheid

Ik krijg op Facebook geregeld filmpjes voorgeschoteld met de western-acteur John Wayne. Ik hou niet van John Wayne. Hij speelde altijd een ééndimensionale held die altijd goed is voor wezen en weduwen, mits deze maar blank zijn. Indianen zijn in zijn films per definitie achterbaks en slecht en hij weet met een enkel schot er veertig tegelijk van hun paard te knallen. De man leefde van 1907 tot 1979.

Hij wist op dubieuze wijze de dienstplicht in de Tweede Wereldoorlog te ontlopen in tegenstelling tot veel indianen, waarvan ook de nodige mannen zich vrijwillig aanmeldden, zoals Ira Hayes, een Pima uit Arizona. Hij staat op de iconische foto van de verovering van Iwo Jima op de Japanners. Hij leefde van 1923 tot 1955 en stierf aan alcoholmisbruik, mede als gevolg van Post Traumatische stress. In 1962 maakten Johnny Cash en Bob Dylan The Ballad of Ira Hayes, waarin ze zijn tragische leven bezongen.

Na de oorlog was Wayne de held in talloze oorlogsfilms, waaronder Sands of Iwo Jima. Natuurlijk was hij in deze film wederom heel heldhaftig. Met een enkel schot doodde hij nu veertig Japanners. Nu vind ik lafaards doorgaans hele verstandige mensen, die vaak ook heel oud worden, maar voor John Wayne maak ik een uitzondering, hij was een enorme hypocriet. Hij steunde de Vietnam oorlog en was zijn leven lang fervent supporter van de Republikeinse partij.

De volgende quote komt van Wikipedia:

‘In 1973 weigerde acteur Marlon Brando de Academy Award die hij had gewonnen voor The Godfather, "uit protest tegen de behandeling van inheemse Amerikanen door de filmindustrie"; Brando liet zich tijdens ceremonie vertegenwoordigen door de inheems-Amerikaanse actrice Sacheen Littlefeather. Wayne was aan het wachten in de coulissen en moest door zes bewakers worden tegengehouden om te voorkomen dat hij haar van het podium zou halen.’

Het is van een bittere ironie dat John Wayne Gacy, één van Amerika’s grootste seriemoordenaars naar hem vernoemd is. Deze werd in 1994 geëxecuteerd, nadat hij beschuldigd werd van de verkrachting van en moord op 33 jongens en mannen, waarvan hij de meeste onder zijn huis had begraven. Hij trad als clown Pogo op, altijd op kinderfeestjes.

Misschien ziet u daar de symboliek niet van in, maar ik wel. Ik geef toe dat ik rare hersenkronkels heb.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Nick Cave en ik

Is dit een essay? Ik weet het niet zo goed. Maar verwacht van mij geen zogenaamd intelligente analyse van zijn teksten en muziek, dat zou speculatie en interpretatie zijn en dus alleen gewichtdoenerige flauwekul. Maar laat ik eerst maar eens beginnen bij het begin. Ergens begin jaren tachtig hoorde ik op de zolderkamer van mijn vriend Jan Drunk on the Popes Blood, een EP van een Australische band die The Birthday Party heette. Een zware bas stuwde luid krassende feedback gitaren voort, boven dit minimalistische pandemonium schreeuwde, huilde en krijste een maniakale zanger uit die luisterde naar de naam Nick Cave. Ik was verkocht. Die woede, dat was de mijne. De agressie van de band oversteeg die van de punk, ging veel dieper, was veel gevaarlijker en oncontroleerbaarder. Dat wilde ik dus ook. Ik was ook kwaad op de wereld, op volwassenen, voelde me machteloos in een verwarrende wereld. Dus Jan hanteerde de bas, ik de gitaar en een andere vriend van ons, Pe...

Meer lezen

Het zal wel loslopen

Wij wonen vlakbij een groot natuurreservaat, namelijk het Lauwersmeergebied. Naast een vogelparadijs zijn hier reeën, damherten, dassen, vossen, hazen, konijnen, diverse marterachtigen, otters en diverse soorten vlinders, waterjuffers, kleine knaagdieren en andere insecten. Een aantal van de broedvogels alhier staat op de rode lijst. En dan hebben we het nog niet eens over alle zeldzame planten, zoals orchidee en parnassia. Hoewel er een aantal hondenlosloopgebieden zijn, ligt het voor de hand dat honden hier aangelijnd moeten. Hoewel ik hondenliefhebber ben, ben ik ook natuurliefhebber en ik zou het dan ook niet in mijn bolle kop halen om mijn honden los te laten lopen. Zo niet De Moderne Toerist. Deze flikkert zijn afval zo van zich af, spuit insecticide tegen muggen, zich niet realiserend dat dit ook ander insecten vermoordt, parkeert camper of auto naar believen, vervuilt het viswater met lood en laat honden overal loslopen en ruimt geen stront. Hij ruimt zi...

Meer lezen

The importance of being Ernst

Steeds meer van mijn verleden sterft. Los van mijn kwijnende hersencellen sneuvelen er geregeld oude vrienden. Deze week was dat Ernst Langhout, die er mede voor zorgde dat ik zanger werd. Hij en zijn toenmalige partner Arina bezaten een boerderij bij het dorp Gauw waar hijzelf met zijn new wave band The Visitor oefende. Samen vonden zij dat mijn vrienden Jan, Peter, mijn vriendin Robijn en ik een echte band moesten worden en regelden ze een optreden in het voorprogramma van Claw Boys Claw. We mochten oefenen op de boerderij met de versterkers van The Visitor en bovendien hun drummer Bertus lenen. Het succes van dat voorprogramma zorgde voor een aantal hectische jaren met als hoogtepunt het voorprogramma van de Amerikaanse hardcore band Hüsker Dü. Peter was toen al gestopt en vervangen door Robin. We bleven al die jaren oefenen op de boerderij, maar hadden inmiddels wel eigen versterkers gekocht. In de pauzes van die oefensessies gingen we altijd brandnetelt...

Meer lezen

De Dikke Deur

Zoeken in deze blog