Doorgaan naar hoofdcontent

Guur

 



 Er waait een gure wind door Europa en in Nederland gaat die steeds meer naar stront ruiken. Vandaag werd bekend dat de regering het moeizaam door de vorige regering onderhandeld natuurbeleid schrapt. Bijna niemand is daar blij mee, ook het grootste deel van de agrarische sector niet. Wèèr uitstel, wèèr onduidelijkheid. Geen stikstofreductie, dus de bouwsector is ook niet enthousiast, want onduidelijkheid over wat en hoe er gebouwd mag worden. Maar gelukkig kan de regering fijn de schuld van de woningnood aan de arbeidsmigranten en vluchtelingen geven. Lekker makkelijk.

 

Fleur Agema liet even zien waar haar sociale hart zit, namelijk in haar kleine teen, zij wil geen vaccins tegen het Apepokkenvirus afstaan aan Afrikaanse landen. Die vaccins mogen nota bene in Nederland niet eens gebruikt worden. Over Faber gaan we het niet eens hebben. Ik noem haar bewust geen mevrouw, want mevrouwen houden er zekere fatsoensnormen op na. Faber vindt dat ze een punt moet maken over de rug van een elfjarige jongen en liegt er daarbij lustig op los. Ze loopt daarbij te blaten over een asielcrisis die er niet is. De instroom van asielzoekers loopt namelijk terug.

 

Ondertussen neemt burgermeester Schuiling van Groningen ontslag, hij is tevens voorzitter van de veiligheidsregio Groningen, ontmoedigd door de aanhoudende problemen in Ter Apel, opnieuw aangewakkerd door het intrekken van de spreidingswet. De chaos, gecreëerd door achtereenvolgende regeringen, blijft aanhouden en in regeringskringen is er helemaal niemand die dat wil oplossen. Ook de chaos rond de aardbevingsproblematiek blijft aanhouden. Nu kondigt defensie aan dat ze munitiedepots wil aanleggen in het aardbevingsgebied. Ze hebben daar kennelijk een gaatje in hun hoofd.

 

Vanuit het leger is momenteel ook alleen maar krijgshaftige taal te horen, dat vindt men aan de rechterzijde van het politieke spectrum nou eenmaal lekker. Woningen moeten verdwijnen voor oefenterreinen en depots. Zeker ook de schuld van buitenlanders? Nu bedenkt men dat er vijftig tanks moeten komen. Waarvoor in Godsnaam? Gaan we een Blitzkrieg beginnen tegen Duitsland of België? Of is dat voor de grensbewaking tegen alweer die vermaledijde buitenlanders? De dreiging van Rusland kan het niet zijn, dat land  kan al niet eens winnen van het veel zwakkere Oekraïne. Een inval tegen een NAVO partner zou totale zelfmoord voor de Russen zijn en ik kan me niet voorstellen dat Poetin zó gek is. Tenzij hij syfilis heeft, dat gebeurt nogal eens met dictators.

 

Prioriteiten, prioriteiten. Om te overleven heb je geen tanks nodig en geen populistische regering, maar frisse lucht. Heel veel frisse lucht.

 

© Lammert Voos

Reacties

Populaire posts van deze blog

Nick Cave en ik

  Is dit een essay? Ik weet het niet zo goed. Maar verwacht van mij geen zogenaamd intelligente analyse van zijn teksten en muziek, dat zou speculatie en interpretatie zijn en dus alleen gewichtdoenerige flauwekul. Maar laat ik eerst maar eens beginnen bij het begin.   Ergens begin jaren tachtig hoorde ik op de zolderkamer van mijn vriend Jan Drunk on the Popes Blood, een EP van een Australische band die The Birthday Party heette. Een zware bas stuwde luid krassende feedback gitaren voort, boven dit minimalistische pandemonium schreeuwde, huilde en krijste een maniakale zanger uit die luisterde naar de naam Nick Cave. Ik was verkocht. Die woede, dat was de mijne. De agressie van de band oversteeg die van de punk, ging veel dieper, was veel gevaarlijker en oncontroleerbaarder.   Dat wilde ik dus ook. Ik was ook kwaad op de wereld, op volwassenen, voelde me machteloos in een verwarrende wereld. Dus Jan hanteerde de bas, ik de gitaar en een andere vriend van ons, Peter, drumde. A

Het zal wel loslopen

  Wij wonen vlakbij een groot natuurreservaat, namelijk het Lauwersmeergebied. Naast een vogelparadijs zijn hier reeën, damherten, dassen, vossen, hazen, konijnen, diverse marterachtigen, otters en diverse soorten vlinders, waterjuffers, kleine knaagdieren en andere insecten. Een aantal van de broedvogels alhier staat op de rode lijst. En dan hebben we het nog niet eens over alle zeldzame planten, zoals orchidee en parnassia. Hoewel er een aantal hondenlosloopgebieden zijn, ligt het voor de hand dat   honden hier aangelijnd moeten.   Hoewel ik hondenliefhebber ben, ben ik ook natuurliefhebber en ik zou het dan ook niet in mijn bolle kop halen om mijn honden los te laten lopen. Zo niet De Moderne Toerist. Deze flikkert zijn afval zo van zich af, spuit insecticide tegen muggen, zich niet realiserend dat dit ook ander insecten vermoordt, parkeert camper of auto naar believen, vervuilt het viswater met lood en laat honden overal loslopen en ruimt geen stront. Hij ruimt zijn eigen stron

Mikael en de leeuwenkuil

    Momenteel lees ik Een Adres, de geschiedenis van de joodse onderduik van Michal Citroen. Het meest schokkende van dat boek vind ik nog wel dat de Nederlandse overheid zo braaf de Duitsers behulpzaam was bij het deporteren van de joden. De regering in ballingschap(!) had verordonneerd dat ambtenaren mee moesten werken om de nazi’s niet te provoceren en zich zo veel mogelijk aan de regels te houden. Pas in 1943 kwam er massaal verzet, maar toen waren de meeste joden al afgevoerd naar Sobibor en Auschwitz. Dat kwam omdat de Duitsers Stalingrad en Afrika verloren hadden, arbeidskrachten nodig hadden en plotseling de Nederlanders hun zonen en echtgenoten zagen afgevoerd worden naar Duitsland.   De regering in ballingschap besloot een wet aan te nemen waarin men geen onderscheid meer mocht maken tussen joden en niet-joden, maar ook daar wisten de brave ambtenaren wel raad mee. Joden die terugkeerden uit de kampen werden ‘gewoon’ behandeld en moesten nog belasting betalen over de