Doorgaan naar hoofdcontent

Guur

 



 Er waait een gure wind door Europa en in Nederland gaat die steeds meer naar stront ruiken. Vandaag werd bekend dat de regering het moeizaam door de vorige regering onderhandeld natuurbeleid schrapt. Bijna niemand is daar blij mee, ook het grootste deel van de agrarische sector niet. Wèèr uitstel, wèèr onduidelijkheid. Geen stikstofreductie, dus de bouwsector is ook niet enthousiast, want onduidelijkheid over wat en hoe er gebouwd mag worden. Maar gelukkig kan de regering fijn de schuld van de woningnood aan de arbeidsmigranten en vluchtelingen geven. Lekker makkelijk.

 

Fleur Agema liet even zien waar haar sociale hart zit, namelijk in haar kleine teen, zij wil geen vaccins tegen het Apepokkenvirus afstaan aan Afrikaanse landen. Die vaccins mogen nota bene in Nederland niet eens gebruikt worden. Over Faber gaan we het niet eens hebben. Ik noem haar bewust geen mevrouw, want mevrouwen houden er zekere fatsoensnormen op na. Faber vindt dat ze een punt moet maken over de rug van een elfjarige jongen en liegt er daarbij lustig op los. Ze loopt daarbij te blaten over een asielcrisis die er niet is. De instroom van asielzoekers loopt namelijk terug.

 

Ondertussen neemt burgermeester Schuiling van Groningen ontslag, hij is tevens voorzitter van de veiligheidsregio Groningen, ontmoedigd door de aanhoudende problemen in Ter Apel, opnieuw aangewakkerd door het intrekken van de spreidingswet. De chaos, gecreëerd door achtereenvolgende regeringen, blijft aanhouden en in regeringskringen is er helemaal niemand die dat wil oplossen. Ook de chaos rond de aardbevingsproblematiek blijft aanhouden. Nu kondigt defensie aan dat ze munitiedepots wil aanleggen in het aardbevingsgebied. Ze hebben daar kennelijk een gaatje in hun hoofd.

 

Vanuit het leger is momenteel ook alleen maar krijgshaftige taal te horen, dat vindt men aan de rechterzijde van het politieke spectrum nou eenmaal lekker. Woningen moeten verdwijnen voor oefenterreinen en depots. Zeker ook de schuld van buitenlanders? Nu bedenkt men dat er vijftig tanks moeten komen. Waarvoor in Godsnaam? Gaan we een Blitzkrieg beginnen tegen Duitsland of België? Of is dat voor de grensbewaking tegen alweer die vermaledijde buitenlanders? De dreiging van Rusland kan het niet zijn, dat land  kan al niet eens winnen van het veel zwakkere Oekraïne. Een inval tegen een NAVO partner zou totale zelfmoord voor de Russen zijn en ik kan me niet voorstellen dat Poetin zó gek is. Tenzij hij syfilis heeft, dat gebeurt nogal eens met dictators.

 

Prioriteiten, prioriteiten. Om te overleven heb je geen tanks nodig en geen populistische regering, maar frisse lucht. Heel veel frisse lucht.

 

© Lammert Voos

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een eindejaarsverhaal

  Aan de rand van de woestijn, in een oase, stond een kleine karavanserai waar vermoeide reizigers hun kamelen konden drenken en zelf uitrusten en zich konden spijzen met dadels en geitenvlees. Het water uit de put was zuiver en zoet, de herbergier een lankmoedig en wijs man. Zo wijs dat hij liever wilde dat zijn mooie dochter gelukkig was, dan dat hij haar uithuwelijkte aan de rijke koopmannen die om haar hand dongen.  Op een goede dag kwam een stoffige zwerver uit de woestijn gesloft, zijn kleren gescheurd, zijn baard vol knopen.             ‘Broeder,’ zo vroeg hij de herbergier, ‘ik ben in de woestijn beroofd van mijn dieren, mijn handel en mijn laatste dirhams, maar ik heb honger en dorst, kunt u mij helpen?’             De herbergier wist dat goede daden altijd beloond werden en hij laafde de zwerver alsof die een hooggeëerde gast was. Wat hij niet wist, was dat de zwerver een djin...

Een fijn weekend

    Het is heel verleidelijk om te gaan zeiken over de Starbucks in de stationsrestauratie van Groningen. Na een lange reis uit Antwerpen dacht ik even een lekker kopje koffie te gaan drinken aldaar. Vroeger kwam ik er ook vaak, toen de obers er nog in een vest en geklede pantalon rondliepen en er niet al te moeilijk werd gedaan over mijn drankkegel. De obers zijn verdwenen en ik drink al bijna twee decennia geen alcohol meer. Ik kwam daar geregeld Herman Brood tegen die ’s ochtend al aan de jenever zat. Herman haalde nooit zijn vliegbrevet en mij gaat het inmiddels goed. Ik heb immers de ruimte om me te ergeren aan het Amerikaanse geknauw van de dames achter de toog en aan het kleine kopje koffie dat een halve liter slootwater bleek te zijn. Luxe ergernissen.   Ik kwam zoals gezegd uit Antwerpen waar ik de art-fair en een klein partijtje bij mijn agent Oscar bezocht. Op de art-fair heb ik me kostelijk vermaakt, maar ik voelde me wel enigszins een vreemde eend in ...

Het zal wel loslopen

  Wij wonen vlakbij een groot natuurreservaat, namelijk het Lauwersmeergebied. Naast een vogelparadijs zijn hier reeën, damherten, dassen, vossen, hazen, konijnen, diverse marterachtigen, otters en diverse soorten vlinders, waterjuffers, kleine knaagdieren en andere insecten. Een aantal van de broedvogels alhier staat op de rode lijst. En dan hebben we het nog niet eens over alle zeldzame planten, zoals orchidee en parnassia. Hoewel er een aantal hondenlosloopgebieden zijn, ligt het voor de hand dat   honden hier aangelijnd moeten.   Hoewel ik hondenliefhebber ben, ben ik ook natuurliefhebber en ik zou het dan ook niet in mijn bolle kop halen om mijn honden los te laten lopen. Zo niet De Moderne Toerist. Deze flikkert zijn afval zo van zich af, spuit insecticide tegen muggen, zich niet realiserend dat dit ook ander insecten vermoordt, parkeert camper of auto naar believen, vervuilt het viswater met lood en laat honden overal loslopen en ruimt geen stront. Hij ruimt zi...