Momenteel
lees ik Oorlog & Vrede van Tolstoj. Als puber heb ik dat boek al
eens gelezen, maar daar kan ik me niets van herinneren. Ik weet nog wel dat ik
hele stukken die in het Frans waren oversloeg. In die taal kan ik alleen
voedsel bestellen. Heden ten dage kom ik nog steeds niet veel verder. Ik lees
dit om wat uit mijn comfort zone te komen, het is niet het soort boek dat ik
normaliter zou lezen. De lange uitweidingen vind ik heel knap, maar ook
tamelijk vermoeiend. Hierna staat Dokter Zjivago van Boris Pasternak op
het programma. Dit boek heb ik nooit eerder gelezen, want het stond me tegen
dankzij de gelijknamige kleffe klotenfilm met Omar Sharif uit 1965.
Ik ben ook begonnen met correcties uit te voeren op mijn eigen
Ik ben Aizaak. (Ik wil mezelf overigens absoluut niet vergelijken met
bovenstaande schrijvers, ik ben maar een eenvoudige krabbelaar) In Aizaak komt de tocht van Napoleon naar Rusland ook zijdelings voor. Twee
proeflezers noemden het manuscript onafhankelijk van elkaar een duister sprookje en die
kwalificatie bevalt me wel. Uitgever/redacteur Jasper vroeg zich af of er niet
wat scenes aan toegevoegd moesten worden en daar loop ik nu over na te denken. Het
boek heeft veel vaart en dat wil ik graag zo houden, want volgens mij is dat
mijn stijl en ook mijn kracht.
Deze week borrelde er zowaar een idee voor een volgende boek
op. Eigenlijk een beetje tot mijn verbazing, want ik was met iets anders bezig
naast Aizaak en daar was ik niet erg tevreden over. Ik bedacht dat wat ik
verzonnen had als laatste hoofdstuk voor dat project, zou moeten gebruiken als
eerste hoofdstuk voor dit idee en als basis voor een verhaal/boek. Ik laat het
lekker sudderen in mijn hoofd, geen haast, ik moet eerst Aizaak afmaken. Ik had
daar al een jaar uitstel voor gekregen van het Letterenfonds, dus dat moet
volgend jaar klaar zijn.
Die beurs was heel prettig, daardoor kon ik veel onderzoek
doen, maar ik denk niet dat ik er nog een keer eentje aanvraag. Zo’n beurs geeft
namelijk ook druk en daar heb ik niet zo’n zin meer in. Ik leef momenteel in
een erg we zien wel tijdperk, want ik word me steeds bewuster van mijn
beperkingen.
© Lammert Voos
Reacties
Een reactie posten