Meer van hetzelfde?

Vanochtend kreeg ik een wake-up call. Ik ben al een tijdje uit Deventer weg, dus ik had kunstenaar Dirk lang niet gezien. Ik wist dat hij ALS heeft, maar toen ik foto’s van hem zag schrok ik me het apelazarus. Hij was een stevige kerel, zoals ik, succesvol voor zover ik weet, in ieder geval talentvol, maar wel heel snel heel erg afgetakeld. Mijn problemen zijn pure luxe, realiseer ik me, ik maak me vaak veel te druk om kleinigheden. Nu probeert Dirk zijn vrouw Elise geld bij elkaar te krijgen om een bus te kopen, zodat ze nog met hem op stap kan. Hier kunt u doneren:

https://steunactie.nl/actie/help-dirk-weer-op-pad-met-een-rolstoelbus/-41114?fbclid=IwY2xjawEyrdtleHRuA2FlbQIxMQABHTFCKo391x-2TgIaXWIHAhOjaW4ocWL9eBdmklWM3lZEGik7BIecTuRWfA_aem_v1uJ3dWEW2xlVvKSvZHRgQ

Terug naar mijn eigen egocentrische universum. Naast Ik ben Aizaak heb ik nog twee aanzetten tot boeken liggen, maar dat knaagde. Het is allemaal meer van hetzelfde: disfunctionele mensen in een disfunctionele wereld. Dat heb ik nu al vier romans/ novelles uitgespit. Wordt het niet eens tijd voor wat anders? Ik kreeg nog een idee, mede geïnspireerd door Mohammed Benzakour zijn boeken Yemma en De reus uit de Rif. Twee aangrijpende boeken over Benzakours ouders, maar ook over de geschiedenis van de gastarbeiders uit Marokko. Daarnaast herlas ik Kind van de verzorgingsstaat van Rob van Essen, een non-fictie boek over de tachtiger jaren en zijn volwassen worden.

Ik heb besloten mezelf meer te gaan uitdagen, een ander soort boek te schrijven en ben druk bezig in mijn hoofd een plan uit te werken. Uiteraard doe ik dat liggend op de sofa, want het is vandaag toch te nat om buitenom te gaan schilderen. Mocht ik in slaap vallen, dan is dat ook niet erg. Tijd zat.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een eindejaarsverhaal

Aan de rand van de woestijn, in een oase, stond een kleine karavanserai waar vermoeide reizigers hun kamelen konden drenken en zelf uitrusten en zich konden spijzen met dadels en geitenvlees. Het water uit de put was zuiver en zoet, de herbergier een lankmoedig en wijs man. Zo wijs dat hij liever wilde dat zijn mooie dochter gelukkig was, dan dat hij haar uithuwelijkte aan de rijke koopmannen die om haar hand dongen. Op een goede dag kwam een stoffige zwerver uit de woestijn gesloft, zijn kleren gescheurd, zijn baard vol knopen. ‘Broeder,’ zo vroeg hij de herbergier, ‘ik ben in de woestijn beroofd van mijn dieren, mijn handel en mijn laatste dirhams, maar ik heb honger en dorst, kunt u mij helpen?’ De herbergier wist dat goede daden altijd beloond werden en hij laafde de zwerver alsof die een hooggeëerde gast was. Wat hij niet wist, was dat de zwerver een djin...

Meer lezen

Busje komt zo

Het is heel kinderachtig van me, maar ik ben lichtelijk in de rouw omdat ik mijn ideale auto van de hand heb gedaan. Ik heb de grote en luxe Toyota Avensis ingeruild tegen een koekblikje, omdat we een busje hebben gekocht. Ik heb met de Toyota veel avonturen beleefd en lange reizen gemaakt en nooit liet hij me in de steek. Maar ik heb hem niet meer nodig en onze portemonnee heeft ook een bodem. Toch schrijnt het. Mijn jongensdroom over het scheuren met een dikke Camaro over een circuit raakt steeds verder uit beeld. We hopen met het busje direct na de kerstdagen weer naar het zuiden te reizen, weg van het miezerige weer en de jaarlijkse burgeroorlog van eind december. Ik haat vuurwerk en onze hondjes doen dat waarschijnlijk nog meer. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden dat die vuurwerktroep niet verboden is. Ieder jaar weer kost het de samenleving miljoenen. Men blijft het non-argument van een traditie maar gebruiken. Ik ben nog steeds erg gammel en heb weinig energi...

Meer lezen

StomStom

Frustratie noopt mij tot flauwe woordgrappen en dit blog dat zonder meer in zo’n consumentenprogramma kan waarin boze bejaarden hun beklag doen. Ik ben nu dus een boze bijna bejaarde. Heel boos, want voel me behoorlijk belazerd, hoewel het deels mijn eigen schuld is, want ik lijk soms erg op mijn ouweheer en wil altijd voor een dubbeltje op de eerste rang. Ik wilde navigatie in ons nieuwe busje. Google Maps was niet goed genoeg (waarom eigenlijk niet?). Een goede Carplay set vond ik te duur, dus ik kocht een TomTom, met gratis update! Nu zeg ik zelf altijd dat gratis niet bestaat en ik tuinde er toch in. Het was namelijk zo dat als je die update wilde verkrijgen je er wel eerst een micro SD-kaart in moest stoppen. Die moest ik eerst kopen. Aldus gedaan, maar het apparaat kon hem niet vinden. Nog een micro-SD gekocht, wellicht was de eerste niet goed, maar ook die was niet te vinden door het apparaat. TomTom had de oplossing: bij hen een SD-kaart kopen met de...

Meer lezen

De Dikke Deur

Zoeken in deze blog