Doorgaan naar hoofdcontent

Het Carrousel

 



 

Momenteel vind ik het leven best te doen en dat is weleens anders geweest. Ik ga ook niet klagen, maar wil een ieder die van zins is junkie of alcoholist te worden even waarschuwen. DOE HET NIET! Herinnert u zich Herman Brood maar, die op het laatst in luiers liep, dat niet kon verdragen en zich van het dak van het Amstelhotel stortte. Zo ver ben ik gelukkig nooit gekomen, ik ben tijdig gestopt.

 

Ook ik heb de nodige gezondheidsproblemen. Ik bevuil mezelf dan wel niet, maar heb chronische jicht en reumatoïde artritis, die ik overigens aardig onder controle heb dankzij CBD-olie, maar er is een tijd geweest dat ik me van gewrichtsontsteking naar ontsteking sleepte. Ik heb namelijk mijn hele weerstand tegen ontstekingen naar de vaantjes gezopen. Slim hè?

 

Voorts heeft de here Here mij gezegend met het fenomeen migraine. Ik diende kennelijk bij het leven al gestraft te worden: Gij hebt uw verwekkers meerder malen verloochend, zelfs op schrift; gij dient gestraft te worden! Daarom ben ik niet zo bang voor het hellevuur. Warmte is  goed voor mijn gewrichten.

 

Zonder gekheid, ik kom uit een geslacht van hoofdpijn en migrainelijders. Mijn moeder had het ook, van mijn ene zuster weet ik dat ze geregeld migraine en hoofdpijn heeft en mijn andere zuster heeft epilepsie. Het zijn allemaal neurologische kwalen en ze worden bestreden met pillen. De ene keer werkt dat, een andere keer niet. Ik zit in een eeuwig draaiende carrousel van slikken, uitproberen, afkicken en iets nieuws proberen. Ik ben net weer afgekickt van de Triptanen tegen de migraine en een tijdje knap ziek geweest.

 

Maar, en, want, ik kan het hebben, het is niet fijn, maar het is ook geen clusterhoofdpijn en dat heb ik ook gehad. Een neuroloog van het Deventer ziekenhuis schreef me zuurstof voor en verbood me ooit nog in een vliegtuig te stappen. Bij mij worden zowel migraine als clusterhoofdpijn veroorzaakt door grote drukverschillen. Ik ben dan ook een levende barometer.

 

In die dagen ging ik nooit ergens naartoe zonder zuurstoftankje, want van clusterhoofdpijn wil je niet een beetje dood, maar heel erg. En dat vond mijn mevrouw niet goed en ik luister altijd naar mijn mevrouw. Nu ik al bijna twee decennia geen alcoholist meer ben en geen drugs meer gebruik wil ik zelfs geen beetje dood, ik wil alleen nog in de tuin zitten met mijn hondjes en een boek. Ik zal moeten accepteren dat klussen aan ons huis voor mij maar beperkt mogelijk is. Het zij zo.

 

 

© Lammert Voos

 

 

 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

The importance of being Ernst

    Steeds meer van mijn verleden sterft. Los van mijn kwijnende hersencellen sneuvelen er geregeld oude vrienden. Deze week was dat Ernst Langhout, die er mede voor zorgde dat ik zanger werd. Hij en zijn toenmalige partner Arina bezaten een boerderij bij het dorp Gauw waar hijzelf met zijn new wave band The Visitor oefende. Samen vonden zij dat mijn vrienden Jan, Peter, mijn vriendin Robijn en ik een echte band moesten worden en regelden ze een optreden in het voorprogramma van Claw Boys Claw. We mochten oefenen op de boerderij met de versterkers van The Visitor en bovendien hun drummer Bertus lenen. Het succes van dat voorprogramma zorgde voor een aantal hectische jaren met als hoogtepunt het voorprogramma van de Amerikaanse hardcore band Hüsker Dü. Peter was toen al gestopt en vervangen door Robin. We bleven al die jaren oefenen op de boerderij, maar hadden inmiddels wel eigen versterkers gekocht.   In de pauzes van die oefensessies gingen we altijd brandnetelt...
1 reactie
Meer lezen

ADD, de eeuwige omweg

  Naast chronische migraine heb ik nog een hersenaandoening, namelijk een vorm van ADHD. Er zijn vele vormen van dit fenomeen en het is echt niet zo dat ik komiek heb willen worden, zoals Bert Visscher of Jochem Meyer. Ik raas ook niet rond door het huis, spring niet van stoel naar stoel, hang niet aan de lampen en heb geen ongebreidelde energie. Integendeel.   Bij mij gebeurt het allemaal in mijn hoofd. Ik ben snel afgeleid en heb moeite met mijn concentratie. Daarbij heb ik dwanggedachten en maak gedachtesprongen die andere mensen niet kunnen volgen. Ik wil morgen op de fiets naar Lauwersoog. Dat is een lange rechte weg, maar ik hoop dat het niet regent.   Schrijven kost me enorm veel energie, omdat ik dan gedwongen ben om me met slechts één zaak tegelijk bezig te houden. Meestal lig ik op de bank te bedenken wat ik zal schrijven en dan in een uitbarsting van gebundelde energie klap ik het op papier. Ik heb ook best zin in een gebakken visje of een zoute haring.   ...
Een reactie posten
Meer lezen

Busje komt zo

  Het is heel kinderachtig van me, maar ik ben lichtelijk in de rouw omdat ik mijn ideale auto van de hand heb gedaan. Ik heb de grote en luxe Toyota Avensis ingeruild tegen een koekblikje, omdat we een busje hebben gekocht. Ik heb met de Toyota veel avonturen beleefd en lange reizen gemaakt en nooit liet hij me in de steek. Maar ik heb hem niet meer nodig en onze portemonnee heeft ook een bodem. Toch schrijnt het. Mijn jongensdroom over het scheuren met een dikke Camaro over een circuit raakt steeds verder uit beeld.   We hopen met het busje direct na de kerstdagen weer naar het zuiden te reizen, weg van het miezerige weer en de jaarlijkse burgeroorlog van eind december. Ik haat vuurwerk en onze hondjes doen dat waarschijnlijk nog meer. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden dat die vuurwerktroep niet verboden is. Ieder jaar weer kost het de samenleving miljoenen. Men blijft het non-argument van een traditie maar gebruiken.   Ik ben nog steeds erg gammel en heb weinig energi...
Een reactie posten
Meer lezen