Doorgaan naar hoofdcontent

Het Carrousel

 



 

Momenteel vind ik het leven best te doen en dat is weleens anders geweest. Ik ga ook niet klagen, maar wil een ieder die van zins is junkie of alcoholist te worden even waarschuwen. DOE HET NIET! Herinnert u zich Herman Brood maar, die op het laatst in luiers liep, dat niet kon verdragen en zich van het dak van het Amstelhotel stortte. Zo ver ben ik gelukkig nooit gekomen, ik ben tijdig gestopt.

 

Ook ik heb de nodige gezondheidsproblemen. Ik bevuil mezelf dan wel niet, maar heb chronische jicht en reumatoïde artritis, die ik overigens aardig onder controle heb dankzij CBD-olie, maar er is een tijd geweest dat ik me van gewrichtsontsteking naar ontsteking sleepte. Ik heb namelijk mijn hele weerstand tegen ontstekingen naar de vaantjes gezopen. Slim hè?

 

Voorts heeft de here Here mij gezegend met het fenomeen migraine. Ik diende kennelijk bij het leven al gestraft te worden: Gij hebt uw verwekkers meerder malen verloochend, zelfs op schrift; gij dient gestraft te worden! Daarom ben ik niet zo bang voor het hellevuur. Warmte is  goed voor mijn gewrichten.

 

Zonder gekheid, ik kom uit een geslacht van hoofdpijn en migrainelijders. Mijn moeder had het ook, van mijn ene zuster weet ik dat ze geregeld migraine en hoofdpijn heeft en mijn andere zuster heeft epilepsie. Het zijn allemaal neurologische kwalen en ze worden bestreden met pillen. De ene keer werkt dat, een andere keer niet. Ik zit in een eeuwig draaiende carrousel van slikken, uitproberen, afkicken en iets nieuws proberen. Ik ben net weer afgekickt van de Triptanen tegen de migraine en een tijdje knap ziek geweest.

 

Maar, en, want, ik kan het hebben, het is niet fijn, maar het is ook geen clusterhoofdpijn en dat heb ik ook gehad. Een neuroloog van het Deventer ziekenhuis schreef me zuurstof voor en verbood me ooit nog in een vliegtuig te stappen. Bij mij worden zowel migraine als clusterhoofdpijn veroorzaakt door grote drukverschillen. Ik ben dan ook een levende barometer.

 

In die dagen ging ik nooit ergens naartoe zonder zuurstoftankje, want van clusterhoofdpijn wil je niet een beetje dood, maar heel erg. En dat vond mijn mevrouw niet goed en ik luister altijd naar mijn mevrouw. Nu ik al bijna twee decennia geen alcoholist meer ben en geen drugs meer gebruik wil ik zelfs geen beetje dood, ik wil alleen nog in de tuin zitten met mijn hondjes en een boek. Ik zal moeten accepteren dat klussen aan ons huis voor mij maar beperkt mogelijk is. Het zij zo.

 

 

© Lammert Voos

 

 

 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een eindejaarsverhaal

  Aan de rand van de woestijn, in een oase, stond een kleine karavanserai waar vermoeide reizigers hun kamelen konden drenken en zelf uitrusten en zich konden spijzen met dadels en geitenvlees. Het water uit de put was zuiver en zoet, de herbergier een lankmoedig en wijs man. Zo wijs dat hij liever wilde dat zijn mooie dochter gelukkig was, dan dat hij haar uithuwelijkte aan de rijke koopmannen die om haar hand dongen.  Op een goede dag kwam een stoffige zwerver uit de woestijn gesloft, zijn kleren gescheurd, zijn baard vol knopen.             ‘Broeder,’ zo vroeg hij de herbergier, ‘ik ben in de woestijn beroofd van mijn dieren, mijn handel en mijn laatste dirhams, maar ik heb honger en dorst, kunt u mij helpen?’             De herbergier wist dat goede daden altijd beloond werden en hij laafde de zwerver alsof die een hooggeëerde gast was. Wat hij niet wist, was dat de zwerver een djin...
Een reactie posten
Meer lezen

Busje komt zo

  Het is heel kinderachtig van me, maar ik ben lichtelijk in de rouw omdat ik mijn ideale auto van de hand heb gedaan. Ik heb de grote en luxe Toyota Avensis ingeruild tegen een koekblikje, omdat we een busje hebben gekocht. Ik heb met de Toyota veel avonturen beleefd en lange reizen gemaakt en nooit liet hij me in de steek. Maar ik heb hem niet meer nodig en onze portemonnee heeft ook een bodem. Toch schrijnt het. Mijn jongensdroom over het scheuren met een dikke Camaro over een circuit raakt steeds verder uit beeld.   We hopen met het busje direct na de kerstdagen weer naar het zuiden te reizen, weg van het miezerige weer en de jaarlijkse burgeroorlog van eind december. Ik haat vuurwerk en onze hondjes doen dat waarschijnlijk nog meer. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden dat die vuurwerktroep niet verboden is. Ieder jaar weer kost het de samenleving miljoenen. Men blijft het non-argument van een traditie maar gebruiken.   Ik ben nog steeds erg gammel en heb weinig energi...
Een reactie posten
Meer lezen

StomStom

  Frustratie noopt mij tot flauwe woordgrappen en dit blog dat zonder meer in zo’n consumentenprogramma kan waarin boze bejaarden hun beklag doen. Ik ben nu dus een boze bijna bejaarde. Heel boos, want voel me behoorlijk belazerd, hoewel het deels mijn eigen schuld is, want ik lijk soms erg op mijn ouweheer en wil altijd voor een dubbeltje op de eerste rang.   Ik wilde navigatie in ons nieuwe busje. Google Maps was niet goed genoeg (waarom eigenlijk niet?). Een goede Carplay set vond ik te duur, dus ik kocht een TomTom, met gratis update! Nu zeg ik zelf altijd dat gratis niet bestaat en ik tuinde er toch in. Het was namelijk zo dat als je die update wilde verkrijgen je er wel eerst een micro SD-kaart in moest stoppen. Die moest ik eerst kopen. Aldus gedaan, maar het apparaat kon hem niet vinden. Nog een micro-SD gekocht, wellicht was de eerste niet goed, maar ook die was niet te vinden door het apparaat.   TomTom had de oplossing: bij hen een SD-kaart kopen met de...
Een reactie posten
Meer lezen