maandag 17 juni 2024

Le Temps qui reste

 

Ik kwam twee oude usb-sticks tegen en besloot eens te kijken wat daarop stond. Op de ene stonden oude vakantiefoto’s en foto's van honden die er niet meer zijn, op de andere foto’s van onze trouwerij. Daar stonden veel mensen op die er niet meer zijn. Ik werd er verdrietig van. 

Zo werkt dus de tijd: er is steeds meer verlies en vaak is een mens zich daar niet eens bewust van, want het slijt. 

Maar er stonden ook mensen op die nog niet zo lang geleden overleden zijn, waaronder mijn schoonvader, moeder en twee zwagers. En die zijn nog lang niet weggesleten. 

Maar alles gaat voorbij en ik vraag me geregeld af hoe lang ik zelf nog heb.

 © Lammert Voos


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Fietsenrek.

  Ik kreeg van mijn zuster een fietsendrager voor op de auto. Dat deed me eraan denken dat ik hoognodig weer naar de tandarts moet.   Morg...