Doorgaan naar hoofdcontent

Attack of the giant killer snails!

 

Er is een slakkenplaag gaande. Huizen worden overlopen door hordes doorgedraaide slakken. Mensen dienen eerst hun bed te inspecteren voor ze in bed stappen. Men dient schoenen met spijkers te dragen teneinde niet op zijn of haar muil te lazeren op de straat die volledig bedekt is met glibberige monsters. Er zijn gemuteerde slakken gesignaleerd die op kleine kinderen jagen.

 Dit klinkt als een B-film van Roger Corman, maar die is onlangs overleden. Talloze mensen gaan naar tuincentra om slakken gif te kopen, dat is dan ook nagenoeg uitverkocht. Hoe dom kun je zijn? Dat gif komt regelrecht in het systeem van dieren die slakken vreten, zoals egels, mollen en vogels. Daar zijn er dus steeds minder van. Gevolg: volgend jaar nog meer slakken. We dienen eveneens bang te zijn voor muggen, hoornaars, elkaar en vooral buitenlanders.

 Angst is een verdienmodel. Kijk maar naar de VS waar je wapens bij de vleet kunt kopen. Wordt een land daar veiliger van? Mwah, de scholen in ieder geval niet. Nederland wordt overlopen met arbeidsmigranten en vluchtelingen die het allemaal op uw dochters, banen en huizen voorzien hebben. Wordt dit gestaafd door cijfers? Nee, maar wat doet dat ertoe? U voelt dat zo en er zijn mensen die u dit maar wat graag doen geloven om te verhullen dat ze zelf hopeloze nitwits zijn.

 Er komt weer een ministerie van Volkshuisvesting, afgeschaft door een vorig VVD- kabinet en er wordt beweerd dat lichtend baken Mona Keijzer de minister van dit ministerie wordt. Was die ook niet ontslagen door de vorige minister-president die zelf nou ook niet bepaald uitblonk in verfrissende ideeën?

 Keijzer is de enige in onze parlementaire geschiedenis die ontslagen is als bestuurder. Met een kabinet met dit soort hopeloze figuren is er pas echt reden tot angst.

 © Lammert Voos

 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Een eindejaarsverhaal

  Aan de rand van de woestijn, in een oase, stond een kleine karavanserai waar vermoeide reizigers hun kamelen konden drenken en zelf uitrusten en zich konden spijzen met dadels en geitenvlees. Het water uit de put was zuiver en zoet, de herbergier een lankmoedig en wijs man. Zo wijs dat hij liever wilde dat zijn mooie dochter gelukkig was, dan dat hij haar uithuwelijkte aan de rijke koopmannen die om haar hand dongen.  Op een goede dag kwam een stoffige zwerver uit de woestijn gesloft, zijn kleren gescheurd, zijn baard vol knopen.             ‘Broeder,’ zo vroeg hij de herbergier, ‘ik ben in de woestijn beroofd van mijn dieren, mijn handel en mijn laatste dirhams, maar ik heb honger en dorst, kunt u mij helpen?’             De herbergier wist dat goede daden altijd beloond werden en hij laafde de zwerver alsof die een hooggeëerde gast was. Wat hij niet wist, was dat de zwerver een djin...

Busje komt zo

  Het is heel kinderachtig van me, maar ik ben lichtelijk in de rouw omdat ik mijn ideale auto van de hand heb gedaan. Ik heb de grote en luxe Toyota Avensis ingeruild tegen een koekblikje, omdat we een busje hebben gekocht. Ik heb met de Toyota veel avonturen beleefd en lange reizen gemaakt en nooit liet hij me in de steek. Maar ik heb hem niet meer nodig en onze portemonnee heeft ook een bodem. Toch schrijnt het. Mijn jongensdroom over het scheuren met een dikke Camaro over een circuit raakt steeds verder uit beeld.   We hopen met het busje direct na de kerstdagen weer naar het zuiden te reizen, weg van het miezerige weer en de jaarlijkse burgeroorlog van eind december. Ik haat vuurwerk en onze hondjes doen dat waarschijnlijk nog meer. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden dat die vuurwerktroep niet verboden is. Ieder jaar weer kost het de samenleving miljoenen. Men blijft het non-argument van een traditie maar gebruiken.   Ik ben nog steeds erg gammel en heb weinig energi...

StomStom

  Frustratie noopt mij tot flauwe woordgrappen en dit blog dat zonder meer in zo’n consumentenprogramma kan waarin boze bejaarden hun beklag doen. Ik ben nu dus een boze bijna bejaarde. Heel boos, want voel me behoorlijk belazerd, hoewel het deels mijn eigen schuld is, want ik lijk soms erg op mijn ouweheer en wil altijd voor een dubbeltje op de eerste rang.   Ik wilde navigatie in ons nieuwe busje. Google Maps was niet goed genoeg (waarom eigenlijk niet?). Een goede Carplay set vond ik te duur, dus ik kocht een TomTom, met gratis update! Nu zeg ik zelf altijd dat gratis niet bestaat en ik tuinde er toch in. Het was namelijk zo dat als je die update wilde verkrijgen je er wel eerst een micro SD-kaart in moest stoppen. Die moest ik eerst kopen. Aldus gedaan, maar het apparaat kon hem niet vinden. Nog een micro-SD gekocht, wellicht was de eerste niet goed, maar ook die was niet te vinden door het apparaat.   TomTom had de oplossing: bij hen een SD-kaart kopen met de...