Op de terugweg van een feest in Deventer kregen wij tot onze verbazing diverse berichten of het wel goed met ons was. Ja, prima. Dank u. Later bleek dat in ons hoekje van het land een wolkbreuk was geweest, hoe dichter wij bij huis kwamen hoe natter het werd. Na Grijpskerk stonden de akkers blank, waren mensen bezig geulen te graven om water af te voeren. Nog dichter bij huis stonden de sloten tot de rand toe vol en zwommen er eenden op de akkers.
Vorige week hadden de meeste boeren de aardappels en uien in de grond gezet, evenals ander zaaigoed. Het sloeg me koud om het hart, zoals het eruitzag zou nu alles verrotten. Ik dacht aan de boeren waar we bevriend mee zijn. Druk aan het innoveren, zonder uitzondering zoveel mogelijk vergroenen, wat zouden de consequenties van deze ramp zijn?
Niets is zwart wit, maar vertel dat maar aan de partijen die een nieuwe regering aan het vormen zijn. De mensen van de PVV weten niet eens wat het woord innoveren betekent en iedere modernisering achten zij flauwekul. En als boer zul je maar een belangenbehartiger hebben als de BBB, een partij die de klimaatverandering glashard ontkent. Nou beste Caroline, kom maar even kijken op ‘onze’ akkers.
"Na ons de zondvloed" (Après nous, le déluge) is een uitdrukking afkomstig uit het 18e-eeuwse Frankrijk en die voornamelijk wordt gebruikt om politieke onverantwoordelijkheid aan de kaak te stellen, wanneer de toekomst wordt opgeofferd aan het heden. De zin is een verwijzing naar de Bijbelse zondvloed.
Dit staat op Wikipedia. Achttiende eeuw? Ik zeg even niets meer.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen