Hoe belangrijk vindt een mens zichzelf? Hoeveel invloed heeft een mens op zijn omgeving, op zijn eigen leven, op de mening van een ander. Ikzelf verlies de proporties wel eens uit het oog, dat komt waarschijnlijk omdat ik nogal eens in de media mag acteren en dat er dan mijn mening gevraagd wordt over bepaalde zaken. Nu en dan moet ik mezelf stevig tot de orde roepen om weer met de voeten op de grond te geraken. Wat dat betreft helpt het om in een klein dorp te wonen. Een microkosmos waarin mijn bestaan er eigenlijk niet zo toe doet. Ik ben wel decoratief, meer niet.
In die microkosmos ging ik gister naar een lezing in de kerk over gierzwaluwen. Wat me vooral bijgebleven is, is dat het zo slecht gaat met de insecten en de vogels en eigenlijk de hele natuur. Ik heb dit jaar geen oranjetipje gezien en de hor voor het raam kan ook wel weg, er zijn nauwelijks muggen en er zijn zelfs geen vliegen. Er zijn nauwelijks bijen, geen wespen, geen zweefvliegen, geen torren. Van mijn echtgenote hoor ik dat het slecht gaat met de broedsels van valken, er is niet genoeg voedsel.
Maar men mag dankzij de lobby van Bayer (voorheen Monsanto) vrolijk doorspuiten met insecticide, hoewel het bedrijf in de VS al veroordeeld is tot forse schadevergoedingen aan mensen die dankzij het werk met hun producten kanker kregen. Parkinson is endemisch in Frankrijk bij de wijnboeren, eveneens veroorzaakt door het spuiten met die troep.
Ik overweeg maandelijks om mijn lidmaatschap van milieudefensie op te zeggen, want heeft het nog zin om door te gaan? De komende regering ziet geen milieuprobleem, Europa gaat door de knieën voor het grote geld.
Maar laten we het niet zo gemakkelijk opgeven, ik wil foto’s blijven maken. Genieten van al het moois dat deze omgeving te bieden heeft, dus start ik mijn auto en ga weer op pad. Bijgaand een selectie van mijn foto’s.
Reacties
Een reactie posten